سهم مشارکت عضلات کتف در ابداکشن بازوی غالب: مقایسه افراد سالم و مبتلایان به ناهنجاری سر به جلو

مقدمه و هدف: با وجود شواهدی مبنی بر نقش عضلات ناحیه کتف در ایجاد ناهنجاری سر به جلو مطالعات کمی به بررسی این موضوع پرداخته اند. هدف این پژوهش بررسی سهم مشارکت عضلات چرخاننده کتف حین حرکت ابداکشن بازوی غالب در افراد مبتلا به ناهنجاری سر به جلو و مقایسه آن با افراد سالم بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی علی-مقایسه ای، الکترومیوگرافی سطحی عضلات سراتوس آنتریور و تراپزیوس بالایی و پایینی حین حرکت ابداکشن شانه ثبت شد. 18 زن مبتلا به ناهنجاری سر به جلو (میانگین سن 6/22) و 14 زن سالم (میانگین سنی 1/22) همتاسازی شده بر اساس متغیرهای وزن، قد، سن و غالب بودن اندام فوقانی که همگی دانشجوی دانشگاه تهران بوده بصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. نسبت مشارکت هر عضله یعنی میزان فعالیت هر عضله تقسیم بر مجموع فعالیت هر سه عضله محاسبه شد. یافته ها: آزمون آماری تی مستقل نشان داد نسبت به افراد سالم در مبتلایان به ناهنجاری سر به جلو نسبت مشارکت سراتوس آنتریور (002/0= p) کمتر و نسبت مشارکت تراپزیوس بالایی (008/0 = p) بیشتر می باشد. نتیجه گیری: کاهش مشارکت سراتوس آنتریور و افزایش مشارکت تراپزیوس بالایی درگروه سر به جلو تایید می کند که این عضلات بعنوان زوج نیرو عمل می کنند، چرا که کاهش مشارکت یکی منجر به افزایش مشارکت دیگری شده است. همچنین این تئوری که تغییر پوسچر سر با تغییر در فعالیت عضلات کتف همراه است نیز تایید می شود.